1Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş,
Benimle savaşanlarla sen savaş!

2Al küçük kalkanla büyük kalkanı,
Yardımıma koş!

3Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara,
‹‹Seni ben kurtarırım›› de bana!

4Canıma kastedenler utanıp rezil olsun!
Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!

5Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler,
RABbin meleği artlarına düşsün!

6Karanlık ve kaygan olsun yolları,
RABbin meleği kovalasın onları!

7Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular,
Nedensiz çukur kazdılar,

8Başlarına habersiz felaket gelsin,
Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,
Felakete uğrasınlar.

9O zaman RABde sevinç bulacağım,
Beni kurtardığı için coşacağım.

10Bütün varlığımla şöyle diyeceğim:
‹‹Senin gibisi var mı, ya RAB,
Mazlumu zorbanın elinden,
Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?››

11Kötü niyetli tanıklar türüyor,
Bilmediğim konuları soruyorlar.

12İyiliğime karşı kötülük ediyor,
Yalnızlığa itiyorlar beni.

13Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır,
Oruç tutup alçakgönüllü olurdum.
Duam yanıtsız kalınca,
Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım.
Kederden belim bükülürdü,
Annesi için yas tutan biri gibi.

14

15Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler,
Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar,
Durmadan didiklediler beni.

16Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi,
Diş gıcırdattılar bana.

17Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab?
Kurtar canımı bunların saldırısından,
Hayatımı bu genç aslanlardan!

18Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım,
Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.

19Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar,
Göz kırpmasınlar birbirlerine
Nedensiz benden nefret edenler.

20Çünkü barış sözünü etmez onlar,
Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.

21Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar:
‹‹Oh! Oh!›› diyorlar, ‹‹İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!››

22Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma,
Ya Rab, benden uzak durma!

23Uyan, kalk savun beni,
Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rabbim!

24Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!
Gülmesinler halime!

25Demesinler içlerinden:
‹‹Oh! İşte buydu dileğimiz!››,
Konuşmasınlar ardımdan:
‹‹Yedik başını!›› diye.

26Utansın kötü halime sevinenler,
Kızarsın yüzleri hepsinin;
Gururla karşıma dikilenler
Utanca, rezalete bürünsün.

27Benim haklı çıkmamı isteyenler,
Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;
Şöyle desinler sürekli:
‹‹Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!››

28O zaman gün boyu adaletin,
Övgülerin dilimden düşmeyecek.