Turkish 1Övgüler sunun, RABbe! RABbe şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.
2RABbin büyük işlerini kim anlatabilir,
3Ne mutlu adalete uyanlara,
4Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni,
5Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim,
6Atalarımız gibi biz de günah işledik,
7Atalarımız Mısırdayken
8Buna karşın RAB gücünü göstermek için,
9Kızıldenizi azarladı, kurudu deniz,
10Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları,
11Sular yuttu hasımlarını,
12O zaman atalarımız Onun sözlerine inandılar,
13Ne var ki, RABbin yaptıklarını çabucak unuttular,
14Özlemle kıvrandılar çölde,
15Tanrı onlara istediklerini verdi,
16Onlar ordugahlarında Musayı,
17Yer yarıldı ve Datanı yuttu,
18Ateş kavurdu onları izleyenleri,
19Bir buzağı heykeli yaptılar Horevde,
20Tanrının yüceliğini,
21Unuttular kendilerini kurtaran Tanrıyı,
22Ham ülkesinde yarattığı harikaları,
23Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı,
24Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi,
25Çadırlarında söylendiler,
26Bu yüzden RAB elini kaldırdı
28Sonra Baal-Peora bel bağladılar,
29Öfkelendirdiler RABbi yaptıklarıyla,
30Ama Pinehas kalkıp araya girdi,
31Bu doğruluk sayıldı ona,
32Yine RABbi öfkelendirdiler Meriva suları yanında,
33Çünkü onu sinirlendirdiler,
34RABbin onlara buyurduğu gibi
35Tersine öteki uluslara karıştılar,
36Putlarına taptılar,
37Oğullarını, kızlarını
38Kenan putlarına kurban olsun diye
39Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar,
40RABbin öfkesi parladı halkına karşı,
41Onları ulusların eline teslim etti.
42Düşmanları onları ezdi,
43RAB onları birçok kez kurtardı,
44RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla
45Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, 46Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
47Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB,
48Öncesizlikten sonsuza dek, |