1Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

2‹‹Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin,
Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri.

3Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa,
Kulak da sözleri sınar.

4Gelin, doğruyu seçelim,
İyiyi birlikte öğrenelim.

5‹‹Çünkü Eyüp, ‹Ben suçsuzum› diyor,
‹Tanrı hakkımı elimden aldı.

6Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum,
Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.›

7Eyüp gibisi var mı?
Alayı su gibi içiyor!

8Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor,
Kötülerle aynı yolda yürüyor.

9Çünkü, ‹Tanrıyı hoşnut etmeye çalışmak
İnsana yarar getirmez› diyor.

10‹‹Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin!
Tanrı kötülük yapar mı,
Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla!

11Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder,
Hak ettiğini başına getirir.

12Tanrı kesinlikle kötülük etmez,
Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz.

13Kim yeryüzünü Ona emanet etti?
Kim Onu bütün dünyanın başına atadı?

14Eğer niyet eder de
Ruhunu ve soluğunu geri çekerse,

15Bütün insanlık bir anda yok olur,
İnsan yine toprağa döner.

16‹‹Aklın varsa dinle,
Kulak ver sözlerime.

17Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi?
Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın?

18Krallara, ‹Değersizsiniz›,
Soylulara, ‹Kötüsünüz› diyen,

19Önderlere ayrıcalık tanımayan,
Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi?
Çünkü hepsi Onun ellerinin işidir.

20Gece yarısı bir anda ölürler,
Herkes sarsılır, ölüp gider,
Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.

21‹‹Tanrının gözleri insanların yolundan ayrılmaz,
Attıkları her adımı görür.

22Kötülük yapanların gizlenebileceği
Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.

23Yargılanmak için önüne gelsinler diye,
Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.

24Araştırmadan güçlü insanları kırar,
Onların yerine başkalarını diker.

25Çünkü ne yaptıklarını bilir,
Gece onları deviriverir, ezilirler.

26Herkesin gözü önünde
Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır;

27Artık Onun ardından gitmedikleri,
Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.

28Yoksulun feryadını Ona duyurdular;
Düşkünlerin feryadını işitti.

29Ama Tanrı sessiz kalırsa kim Onu suçlayabilir?
Yüzünü gizlerse kim Onu görebilir?
Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,

30Tanrısız insan krallık etmesin,
Halka tuzak kurmasın diye.

31‹‹Kimse Tanrıya,
‹Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım› dedi mi,

32‹Göremediğimi sen bana öğret,
Haksızlık ettimse, bir daha etmem?›

33Onu reddettiğin halde,
Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli?
Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil,
Öyleyse anlat bana bildiğini.

34‹‹Sağduyulu insanlar,
Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,

35‹Eyüp bilgisizce konuşuyor,
Sözlerinin değeri yok.›

36Kötü biri gibi yanıtladığı için
Keşke Eyüpün sınanması sonsuza dek sürse!

37Çünkü günahına isyan da ekliyor,
Önümüzde alay edercesine el çırpıyor,
Tanrı'ya karşı konuştukça konuşuyor.››