2Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

3Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

4Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

5Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

6Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

7Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

8Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

9Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

10Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

11Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

12Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

13Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

14Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

15Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

16Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

17Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

18Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

19Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

20Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

21Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

22Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.