1Efrayim rüzgarı güdüyor,
Doğu rüzgarının ardına düşüyor bütün gün;
Yalanı, zorbalığı artıyor.
Asurla antlaşma yapıyor,
Mısıra zeytinyağı gönderiyor.

2RABbin davası var Yahudayla,
Yakup soyunu izlediği yola göre cezalandıracak,
Yaptıklarının karşılığını verecek.

3Yakup ana rahminde kardeşinin topuğunu tuttu,
Büyüyünce Tanrıyla güreşti.

4Melekle güreşip yendi,
Ağladı, kutsanmak istedi.
Tanrıyı Beytelde buldu,
RAB, Her Şeye Egemen Tanrı bizimle orada konuştu,
O RAB diye anılır.

5

6Bu yüzden Tanrına dön sen,
Sevgiye, adalete sarıl,
Sürekli Tanrını bekle.

7Efrayim tüccardır,
Hileli terazi kullanır,
Aldatmayı sever.

8‹‹Çok zengin oldum›› diye böbürlenir,
‹‹Varlığa kavuştum,
Çok emek çektim,
Günah denecek bir suç bulamayacaklar bende.››

9‹‹Ama seni Mısırdan çıkaran
Tanrın RAB benim.
Bayram günlerindeki gibi,
Seni yine çadırlarda oturtacağım.

10Peygamberlere de söyledim,
Çok görümler sağladım,
Onlar aracılığıyla örnekler verdim.››

11Kötülük mü var Gilatta?
Gerçekten değersiz bir halk!
Gilgalda sığır üstüne sığır kurban ediyorlar,
Sunakları sürülmüş tarladaki taş yığınlarını andırıyor.

12Yakup Arama kaçtı,
İsrail bir karı için kul oldu,
Koyun güttü.

13RAB İsraili bir peygamber aracılığıyla Mısırdan çıkardı,
Yine bir peygamber korudu onları.

14Ama Efrayim Tanrı'yı aşırı öfkelendirdi.
Rab döktükleri kanın hesabını soracak,
Aşağılamalarının karşılığını verecek.