Polish Biblia Gdanska (1881) 1Weselcie się w Panu sprawiedliwi; bo szczerym przystoi chwalić Pana. 2Wysławiajcie Pana na harfie, na lutni, na instrumencie o dziesięciu stronach, śpiewajcie mu. 3Śpiewajcież mu piosnkę nową; dobrze mu i głośno grajcie. 4Albowiem szczere jest słowo Pańskie, i wszystkie sprawy jego wierne. 5Miłuje sąd i sprawiedliwość; pełna jest ziemia miłosierdzia Pańskiego. 6Słowem Pańskiem są niebiosa uczynione, a Duchem ust jego wszystko wojsko ich. 7Który zgromadził jako na kupę wody morskie, i złożył do skarbu przepaści. 8Niech się boi Pana wszystka ziemia; niech się go lękają wszyscy obywatele okręgu ziemi. 9Albowiem on rzekł, i stało się; on rozkazał, a stanęło. 10Pan rozprasza rady narodów, a wniwecz obraca zamysły ludzkie; 11Ale rada Pańska trwa na wieki, a myśli serca jego od narodu do narodu. 12Błogosławiony naród, którego Pan jest Bogiem jego; lud, który sobie obrał za dziedzictwo. 13Pan patrzy z nieba, i widzi wszystkich synów ludzkich. 14Z miejsca mieszkania swego spogląda na wszystkich obywateli ziemi. 15Który stworzył serce każdego z nich, upatruje wszystkie sprawy ich. 16Nie bywa król wybawiony przez wielkość wojska, ani mocarz nie ujdzie przez wielką moc swoję. 17Omylnyć jest koń ku wybawieniu, a nie wyrywa wielkością mocy swojej. 18Oto oko Pańskie nad tymi, którzy się go boją, nad tymi, którzy ufają w miłosierdziu jego; 19Aby wyrwał od śmierci duszę ich,a pożywił ich w głodzie. 20Dusza nasza oczekuje Pana; on ratunek nasz i tarcza nasza. 21W nim zaprawdę rozweseli się serce nasze; bo w imieniu jego świętem ufamy. 22Niechże będzie miłosierdzie twoje, Panie! nad nami, jakośmy nadzieję w tobie mieli. |