1Ey Her Şeye Egemen RAB,
Ne kadar severim konutunu!

2Canım senin avlularını özlüyor,
İçim çekiyor,
Yüreğim, bütün varlığım
Sana, yaşayan Tanrıya sevinçle haykırıyor.

3Kuşlar bile bir yuva,
Kırlangıç, yavrularını koyacak bir yer buldu
Senin sunaklarının yanında,
Ey Her Şeye Egemen RAB, Kralım ve Tanrım!

4Ne mutlu senin evinde oturanlara,
Seni sürekli överler! "iSela

5Ne mutlu gücünü senden alan insana!
Aklı hep Siyonu ziyaret etmekte.

6Baka Vadisinden geçerken,
Pınar başına çevirirler orayı,
İlk yağmurlar orayı berekete boğar.

7Gittikçe güçlenir,
Siyonda Tanrının huzuruna çıkarlar.

8Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, duamı dinle,
Kulak ver, ey Yakupun Tanrısı! "iSela

9Ey Tanrı, kalkanımıza bak,
Meshettiğin krala lütfet!

10Senin avlularında bir gün,
Başka yerdeki bin günden iyidir;
Kötülerin çadırında yaşamaktansa,
Tanrımın evinin eşiğinde durmayı yeğlerim.

11Çünkü RAB Tanrı bir güneş, bir kalkandır.
Lütuf ve yücelik sağlar;
Dürüstçe yaşayanlardan hiçbir iyiliği esirgemez.

12Ey Her Şeye Egemen RAB,
Ne mutlu sana güvenen insana!