1‹‹Avutun halkımı›› diyor Tanrınız,
‹‹Avutun!

2Yeruşalim halkına dokunaklı sözler söyleyin.
Angaryanın bittiğini,
Suçlarının cezasını ödediklerini,
Günahlarının cezasını RABbin elinden
İki katıyla aldıklarını ilan edin.››

3Şöyle haykırıyor bir ses:
‹‹Çölde RABbin yolunu hazırlayın,
Bozkırda Tanrımız için düz bir yol açın. hazırlayın, bozkırda Tanrımız için düz bir yol açın› ›› ya da ‹‹Çölde haykıran, ‹RABbin yolunu hazırlayın, geçeceği patikaları düzleyin› diye sesleniyor››.

4Her vadi yükseltilecek,
Her dağ, her tepe alçaltılacak.
Böylelikle engebeler düzleştirilecek,
Sarp yerler ovaya dönüştürülecek.

5O zaman RABbin yüceliği görünecek,
Bütün insanlar hep birlikte onu görecek.
Bunu söyleyen RABdir.››

6Ses, ‹‹Duyur›› diyor.
‹‹Neyi duyurayım?›› diye soruyorum.
‹‹İnsan soyu ota benzer,
Bütün vefası kır çiçeği gibidir. metin ‹‹Sordu››.

7RABbin soluğu esince üzerlerine,
Ot kurur, çiçek solar.
Gerçekten de halk ottan farksızdır.

8Ot kurur, çiçek solar,
Ama Tanrımızın sözü sonsuza dek durur.››

9Ey Siyona müjde getiren,
Yüksek dağa çık!
Ey Yeruşalime müjde getiren,
Yükselt sesini, bağır,
Sesini yükselt, korkma.
Yahuda kentlerine, ‹‹İşte, Tanrınız!›› de. Ey Yeruşalime müjde getiren›› ya da ‹‹Ey müjde getiren Siyon halkı, yüksek dağa çık! Ey müjde getiren Yeruşalim halkı››.

10İşte Egemen RAB gücüyle geliyor,
Kudretiyle egemenlik sürecek.
Ücreti kendisiyle birlikte,
Ödülü önündedir.

11Sürüsünü çoban gibi güdecek,
Kollarına alacak kuzuları,
Bağrında taşıyacak;
Usul usul yol gösterecek emziklilere.

12Kim denizleri avucuyla,
Gökleri karışıyla ölçebildi?
Yerin toprağını ölçeğe sığdıran,
Dağları kantarla,
Tepeleri teraziyle tartabilen var mı?

13RABbin düşüncesine kim akıl erdirebildi?
Ona öğüt verip öğretebilen var mı?

14Akıl almak, adalet yolunu öğrenmek için
RAB kime danıştı ki?
Ona bilgi veren, anlayış yolunu bildiren var mı?

15RAB için uluslar kovada bir damla su,
Terazideki toz zerreciği gibidir.
Adaları ince toz gibi tartar.

16Adakları yakmaya yetmez Lübnan ormanı,
Yakmalık sunu için az gelir hayvanları.

17RABbin önünde bütün uluslar bir hiç gibidir,
Hiçten bile aşağı, değersiz sayılır.

18Öyleyse Tanrıyı kime benzeteceksiniz?
Neyle karşılaştıracaksınız Onu?

19Putu döküm işçisi yapar,
Kuyumcu altınla kaplar,
Gümüş zincirler döker.

20Böyle bir sunuya gücü yetmeyen yoksul kişi
Çürümez bir ağaç parçası seçer.
Yerinden kımıldamaz bir put yapsın diye
Usta bir işçi arar.

21Bilmiyor musunuz, duymadınız mı?
Başlangıçtan beri size bildirilmedi mi?
Dünyanın temelleri atılalı beri anlamadınız mı?

22Gökkubbenin üstünde oturan RABdir,
Yeryüzünde yaşayanlarsa çekirge gibidir.
Gökleri perde gibi geren,
Oturmak için çadır gibi kuran Odur.

23Odur önderleri bir hiç eden,
Dünyanın egemenlerini sıfıra indirgeyen.

24O önderler ki, yeni dikilmiş, yeni ekilmiş ağaç gibi,
Gövdeleri yere yeni kök salmışken
RABbin soluğu onları kurutuverir,
Kasırga saman gibi savurur.

25‹‹Beni kime benzeteceksiniz ki,
Eşitim olsun?›› diyor Kutsal Olan.

26Başınızı kaldırıp göklere bakın.
Kim yarattı bütün bunları?
Yıldızları sırayla görünür kılıyor,
Her birini adıyla çağırıyor.
Büyük kudreti, üstün gücü sayesinde hepsi yerli yerinde duruyor.

27Ey Yakup soyu, ey İsrail!
Neden, ‹‹RAB başıma gelenleri görmüyor,
Tanrı hakkımı gözetmiyor?›› diye yakınıyorsun?

28Bilmiyor musun, duymadın mı?
Ebedi Tanrı, RAB, bütün dünyayı yaratan,
Ne yorulur ne de zayıflar,
Onun bilgisi kavranamaz.

29Yorulanı güçlendirir,
Takati olmayanın kudretini artırır.

30Gençler bile yorulup zayıf düşer,
Yiğitler tökezleyip düşerler.

31RAB'be umut bağlayanlarsa taze güce kavuşur,
Kanat açıp yükselirler kartallar gibi.
Koşar ama zayıf düşmez,
Yürür ama yorulmazlar.