1Ten, który mieszka w ochronie Najwyższego, i w cieniu Wszechmocnego przebywać będzie;

2Rzecze Panu: Nadzieja moja i zamek mój, Bóg mój, w nim nadzieję mieć będę.

3Onci zaiste wybawi cię z sidła łowczego, i z powietrza najjadowitszego.

4Pierzem swem okryje cię, a pod skrzydłami jego bezpiecznym będziesz; prawda jego tarczą i puklerzem.

5Nie ulękniesz się strachu nocnego, ani strzały latającej we dnie;

6Ani zarazy morowej, która przechodzi w ciemności, ani powietrza morowego, które zatraca w południe.

7Padnie po boku twym tysiąc, a dziesięć tysięcy po prawej stronie twojej; ale się do ciebie nie przybliży.

8Tylko to oczyma twemi obaczysz, a nagrodę niepobożnych oglądasz.

9Ponieważeś ty Pana, który jest nadzieją moją, i Najwyższego, za przybytek swój położył:

10Nie spotka cię nic złego, ani jaka plaga przybliży się do namiotu twego.

11Albowiem Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich.

12Na rękach nosić cię będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.

13Po lwie, i po bazyliszku deptać będziesz, lwię i smoka podepczesz.

14Iż się we mnie, mówi Pan, rozkochał, wyrwę go, i wywyższę go, przeto, iż poznał imię moje.

15Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.

16Długością dni nasycę go, i okażę mu zbawienie moje.