Albanian 1O Zot, mos më shaj në indinjatën tënde dhe mos më dëno në zemërimin tënd. 2Sepse shigjtat e tua më kanë shpuar dhe dora jote më shtyp. 3Nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim për shkak të zemërimit tënd; nuk ka qetësi në kockat e mia për shkak të mëkatit tim. 4Paudhësitë e mia e kalojnë në fakt kohën time, janë si një barrë e madhe, shumë e rëndë për mua. 5Plagët e mia janë të fëlliqura dhe të qelbëzuara nga marrëzia ime. 6Jam krejt i kërrusur dhe i dëshpëruar; sillem tërë ditën rreth e qark duke mbajtur zi, 7sepse ijet e mia janë të pezmatuara dhe nuk ka asgjë të shëndoshë në mishin tim. 8Jam i sfilitur dhe i vrarë; vrumbulloj nga drithma e zemrës sime. 9O Zot, çdo dëshirë që kam është para teje dhe psherëtimat e mia nuk të janë fshehur. 10Zemra ime rreh, fuqia po më lë; vetë drita e syve të mi ka ikur. 11Miqtë e mi dhe shokët e mi rrinë larg plagës sime, dhe fqinjët e mi ndalojnë larg meje. 12Ata që kërkojnë jetën time më ngrejnë kurthe dhe ata që duan të më bëjnë të keqen flasin për shkatërrimin dhe mendojnë mashtrime tërë ditën. 13Por unë jam si një i shurdhër që nuk dëgjon dhe një memec që nuk e hap gojën. 14Po, jam si një njeri që nuk dëgjon dhe që nuk mund të përgjigjet me gojën e tij. 15Sepse shpresoj te ti, o Zot, ti do të përgjigjesh, o Zot, Perëndia im. 16Sepse kam thënë: "U gëzofshin me mua, dhe kur këmba ime pengohet, mos u çofshin kundër meje". 17Ndërsa jam duke rënë dhe dhembja ime është vazhdimisht para meje, 18ndërsa rrëfej mëkatin tim dhe jam tepër i shqetësuar për mëkatin, 19armiqtë e mi janë tërë gjallëri dhe janë të fortë, dhe ata që më urrejnë pa shkak shumohen. 20Edhe ata që ma shpërblejnë të mirën me të keqen më përndjekin, sepse unë ndjek rrugën e së mirës. 21O Zot, mos më braktis; Perëndia im, mos u largo nga unë. 22Nxito të më ndihmosh, o Zot, o shpëtimi im. |