1Hæ quoque parabolæ Salomonis, quas transtulerunt viri Ezechiæ regis Juda.

2Gloria Dei est celare verbum, et gloria regum investigare sermonem.

3Cælum sursum, et terra deorsum, et cor regum inscrutabile.

4Aufer rubiginem de argento, et egredietur vas purissimum.

5Aufer impietatem de vultu regis, et firmabitur justitia thronus ejus.

6Ne gloriosus appareas coram rege, et in loco magnorum ne steteris.

7Melius est enim ut dicatur tibi : Ascende huc, quam ut humilieris coram principe.

8Quæ viderunt oculi tui ne proferas in jurgio cito, ne postea emendare non possis, cum dehonestaveris amicum tuum.

9Causam tuam tracta cum amico tuo, et secretum extraneo ne reveles :

10ne forte insultet tibi cum audierit, et exprobrare non cesset. Gratia et amicitia liberant : quas tibi serva, ne exprobrabilis fias.

11Mala aurea in lectis argenteis, qui loquitur verbum in tempore suo.

12Inauris aurea et margaritum fulgens qui arguit sapientem et aurem obedientem.

13Sicut frigus nivis in die messis, ita legatus fidelis ei qui misit eum : animam ipsius requiescere facit.

14Nubes, et ventus, et pluviæ non sequentes, vir gloriosus et promissa non complens.

15Patientia lenietur princeps, et lingua mollis confringet duritiam.

16Mel invenisti comede quod sufficit tibi, ne fore satiatus evomas illud.

17Subtrahe pedem tuum de domo proximi tui, nequando satiatus oderit te.

18Jaculum, et gladius, et sagitta acuta, homo qui loquitur contra proximum suum falsum testimonium.

19Dens putridus, et pes lassus, qui sperat super infideli in die angustiæ,

20et amittit pallium in die frigoris. Acetum in nitro, qui cantat carmina cordi pessimo. Sicut tinea vestimento, et vermis ligno, ita tristitia viri nocet cordi.

21Si esurierit inimicus tuus, ciba illum ; si sitierit, da ei aquam bibere :

22prunas enim congregabis super caput ejus, et Dominus reddet tibi.

23Ventus aquilo dissipat pluvias, et facies tristis linguam detrahentem.

24Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa et in domo communi.

25Aqua frigida animæ sitienti, et nuntius bonus de terra longinqua.

26Fons turbatus pede et vena corrupta, justus cadens coram impio.

27Sicut qui mel multum comedit non est ei bonum, sic qui scrutator est majestatis opprimetur a gloria.

28Sicut urbs patens et absque murorum ambitu, ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum.