1Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot i Seminit psalm Dawidowy.

2Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

3Zmiłuj się nademną, Panie! bomci mdły; uzdrów mię, Panie! boć się strwożyły kości moje,

4I dusza moja bardzo jest zatrwożona; ale ty, Panie! pokądże?

5Nawróć się, Panie! wyrwij duszę moję; wybaw mię dla miłosierdzia twego;

6Albowiem w śmierci niemasz pamiątki o tobie, a w grobie któż cie wyznawać będzie?

7Spracowałem się od wzdychania mego; opływa na każdą noc pościel moja, a łoże moje mokre jest od łez.

8Zaćmiło się dla gniewu oko moje, a zstarzała się twarz moja dla wszystkich nieprzyjaciół moich.

9Odstąpcie odemnie wszyscy, krórzy czynicie nieprawość; albowiem Pan usłyszał głos płaczu mojego.

10Usłyszał Pan prośbę moję; Pan modlitwę moję przyjął. Niech się zawstydzą i bardzo zatrwożą wszyscy nieprzyjaciele moi; niech tył podadzą, a niech prędko pohańbieni będą.