1In finem, pro iis qui commutabuntur. David. Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam.

2Infixus sum in limo profundi et non est substantia. Veni in altitudinem maris ; et tempestas demersit me.

3Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ ; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.

4Multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei injuste ; quæ non rapui, tunc exsolvebam.

5Deus, tu scis insipientiam meam ; et delicta mea a te non sunt abscondita.

6Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum ; non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël.

7Quoniam propter te sustinui opprobrium ; operuit confusio faciem meam.

8Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meæ.

9Quoniam zelus domus tuæ comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.

10Et operui in jejunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi.

11Et posui vestimentum meum cilicium ; et factus sum illis in parabolam.

12Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, et in me psallebant qui bibebant vinum.

13Ego vero orationem meam ad te, Domine : tempus beneplaciti, Deus, in multitudine misericordiæ tuæ ; exaudi me in veritate salutis tuæ.

14Eripe me de luto, ut non infigar ; libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.

15Non me demergat tempestas aquæ, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum.

16Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua ; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.

17Et ne avertas faciem tuam a puero tuo ; quoniam tribulor, velociter exaudi me.

18Intende animæ meæ, et libera eam ; propter inimicos meos eripe me.

19Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam ;

20in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me. Improperium exspectavit cor meum et miseriam ; et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit ; et qui consolaretur, et non inveni.

21Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.

22Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.

23Obscurentur oculi eorum, ne videant ; et dorsum eorum semper incurva.

24Effunde super eos iram tuam ; et furor iræ tuæ comprehendat eos.

25Fiat habitatio eorum deserta ; et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.

26Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.

27Appone iniquitatem super iniquitatem eorum et non intrent in justitiam tuam.

28Deleantur de libro viventium, et cum justis non scribantur.

29Ego sum pauper et dolens ; salus tua, Deus, suscepit me.

30Laudabo nomen Dei cum cantico ; et magnificabo eum in laude ;

31et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas.

32Videant pauperes, et lætentur ; quærite Deum, et vivet anima vestra,

33quoniam exaudivit pauperes Dominus, et vinctos suos non despexit.

34Laudent illum cæli et terra ; mare, et omnia reptilia in eis.

35Quoniam Deus salvam faciet Sion, et ædificabuntur civitates Juda, et inhabitabunt ibi, et hæreditate acquirent eam.

36Et semen servorum ejus possidebit eam ; et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.