1In finem, filiis Core, pro arcanis. Psalmus. Deus noster refugium et virtus ; adjutor in tribulationibus quæ invenerunt nos nimis.

2Propterea non timebimus dum turbabitur terra, et transferentur montes in cor maris.

3Sonuerunt, et turbatæ sunt aquæ eorum ; conturbati sunt montes in fortitudine ejus.

4Fluminis impetus lætificat civitatem Dei : sanctificavit tabernaculum suum Altissimus.

5Deus in medio ejus, non commovebitur ; adjuvabit eam Deus mane diluculo.

6Conturbatæ sunt gentes, et inclinata sunt regna : dedit vocem suam, mota est terra.

7Dominus virtutum nobiscum ; susceptor noster Deus Jacob.

8Venite, et videte opera Domini, quæ posuit prodigia super terram,

9auferens bella usque ad finem terræ. Arcum conteret, et confringet arma, et scuta comburet igni.

10Vacate, et videte quoniam ego sum Deus ; exaltabor in gentibus, et exaltabor in terra.

11Dominus virtutum nobiscum ; susceptor noster Deus Jacob.