1In finem. Psalmus David. Eripe me, Domine, ab homine malo ; a viro iniquo eripe me.

2Qui cogitaverunt iniquitates in corde, tota die constituebant prælia.

3Acuerunt linguas suas sicut serpentis ; venenum aspidum sub labiis eorum.

4Custodi me, Domine, de manu peccatoris, et ab hominibus iniquis eripe me : qui cogitaverunt supplantare gressus meos ;

5absconderunt superbi laqueum mihi, et funes extenderunt in laqueum ; juxta iter scandalum posuerunt mihi.

6Dixi Domino : Deus meus es tu ; exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.

7Domine, Domine, virtus salutis meæ, obumbrasti super caput meum in die belli.

8Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori ; cogitaverunt contra me ; ne derelinquas me, ne forte exaltentur.

9Caput circuitus eorum, labor labiorum ipsorum operiet eos.

10Cadent super eos carbones, in ignem dejicies eos ; in miseriis non subsistent.

11Vir linguosus non dirigetur in terra, virum injustum mala capient in interitu.

12Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis, et vindictam pauperum.

13Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo ; et habitabunt recti cum vultu tuo.