David in het leger van de Filistijnen

Afek ligt in Israël. Daar verzamelen de Filistijnen zich. Het zijn de voorbereidende handelingen voor beslissende momenten zowel voor David als voor Saul. Daarbij is het resultaat voor de een de genade en voor de ander de ondergang. Een dergelijk verschil zien we bij Petrus en Judas. Ze hebben beiden de Heer verlaten, maar Petrus wordt hersteld, terwijl Judas zijn ondergang tegemoet gaat. Het verschil is het bezit van het nieuwe leven.

David bevindt zich bij de Filistijnen en stelt zich met de vijanden op tegen het volk van God. Dit is het gevolg van zijn leven in de leugen. David is niet alleen een knecht van Achis, maar hij lijkt wel diens vriend te zijn. Zo diep is hij gezonken.

Het Filistijnse getuigenis over David

God gaat in Zijn voorzienigheid de grote dwaasheid van David verhinderen en hem op de weg terug naar Hem brengen. Hij zorgt ervoor dat David niet mee hoeft te trekken in een strijd van de Filistijnen tegen het volk waarover Hij David tot koning heeft laten zalven. Die bevrijding is niet aan iets van David te danken. Hij kan de HEERE alleen maar prijzen voor Zijn genade.

De HEERE gebruikt de herinnering van de andere Filistijnen om druk op Achis uit te oefenen om David terug naar huis te sturen. De HEERE werkt in het verborgen voor David door de harten van zijn vijanden tegen hem te keren. Zo kan de Heer ook in het verborgen voor ons werken door in de harten van mensen vijandschap tegen ons te werken. Dat is een manier om ons te bevrijden uit een situatie waaruit wij onszelf niet kunnen bevrijden en waarin we mogelijk door onze ontrouw zijn terechtgekomen.

Achis probeert David nog bij zich te houden door een klinkend getuigenis te geven van diens volle toewijding aan de zaak van de vijand. Maar de druk wordt te groot. Het was niet ongebruikelijk dat Israëlieten dienden in de legers van de Filistijnen (1Sm 14:21). Op het beslissende ogenblik gingen ze echter weg en sloten zich weer bij Saul aan. Dat zou David ook kunnen doen. Ze benadrukken hun wantrouwen in David door Achis eraan te herinneren welk getuigenis van David gegeven is en citeren dat ook volledig (1Sm 29:5; 1Sm 18:7). Ze weten dat nog goed. Bij een eerdere gelegenheid dat David in hun land is geweest, hebben ze daar ook naar verwezen (1Sm 21:11).

Achis laat David in vrede gaan

Achis heeft van David een indruk gekregen van grote trouw en oprechtheid. Het getuigenis dat Achis geeft, is een antigetuigenis voor David. De reactie van David is leugen en huichelarij. Als Achis goed zou kijken, zou hij heel wat kunnen vinden. David doet alsof hij graag mee zou willen gaan. Hij gaat door met liegen, met zijn leven in de leugen. Hij doet alsof hij verontwaardigd is dat hij niet mee mag gaan om te strijden tegen de vijanden van “mijn heer, de koning”. Hij noemt Israël de vijand en Achis zijn heer, terwijl de werkelijke vijanden de Filistijnen zijn en hij de dienaar van Saul is.

Achis stemt in met wat David zegt. Hij ziet David zelfs als een engel of boodschapper van God. Als afgodendienaar kan hij daarmee niet anders bedoelen, dan dat hij in David een goede geest ziet. David heeft zozeer zijn ware identiteit en bedoelingen ingeleverd vanwege zijn leven in de leugen, dat hij Achis een volledig vals beeld heeft gegeven van wat een boodschapper van God is. David heeft op geen enkele manier het geweten van deze Filistijnse vorst kunnen verontrusten.

Achis geeft David de vrijheid om te gaan waarheen hij wil. De scheidslijn is getrokken. David keert terug, nog niet naar Israël, maar “naar het land van de Filistijnen”. Terwijl Saul voorgoed in de nacht is verdwenen, gloort er voor David echter de nieuwe morgen (1Sm 29:11).